لینک اشتراک گذاری
کپی شد
هاتف اصفهانی_دیوانغزل ها
غزل شمارهٔ 1 : سوی خود خوان یک رهم تا تحفه جان آرم تو را
غزل شمارهٔ 2 : به گردون می‌رسد فریاد یارب یاربم شب‌ها
غزل شمارهٔ 3 : جوانی بگذرد یارب به کام دل جوانی را
غزل شمارهٔ 4 : جان به جانان کی رسد جانان کجا و جان کجا
غزل شمارهٔ 5 : تو ای وحشی غزال و هر قدم از من رمیدن‌ها
غزل شمارهٔ 6 : به بزمم دوش یار آمد به همراه رقیب اما
غزل شمارهٔ 7 : جان و دلم از عشقت ناشاد و حزین بادا
غزل شمارهٔ 8 : ناقه آن محمل نشین چون راند از منزل مرا
غزل شمارهٔ 9 : گل خواهد کرد از گل ما
غزل شمارهٔ 10 : نوید آمدن یار دلستان مرا
غزل شمارهٔ 11 : به قصد کوی تو بی‌رحم عاشقان ز وطن‌ها
غزل شمارهٔ 12 : روز وصلم به تن آرام نباشد جان را
غزل شمارهٔ 13 : مهی کز دوریش در خاک خواهم کرد جا امشب
غزل شمارهٔ 14 : بوده است یار بی من اگر دوش با رقیب
غزل شمارهٔ 15 : شب وصل است و با دلبر مرا لب بر لب است امشب
غزل شمارهٔ 16 : چون شیشهٔ دل نه از ستم آسمان پر است
غزل شمارهٔ 17 : قاصد به خاک بر سر کویش فتاده کیست
غزل شمارهٔ 18 : ز غمزه، چشم تو یک تیر در کمان نگذاشت
غزل شمارهٔ 19 : هرگزم امید و بیم از وصل و هجر یار نیست
غزل شمارهٔ 20 : حرف غمت از دهان ما جست
غزل شمارهٔ 21 : لبم خموش ز آواز مدعا طلبی است
غزل شمارهٔ 22 : ای باده ز خون من به جامت
غزل شمارهٔ 23 : گفتم نگرم روی تو گفتا به قیامت
غزل شمارهٔ 24 : چه گویمت که دلم از جدائیت چون است
غزل شمارهٔ 25 : یک گریبان نیست کز بیداد آن مه پاره نیست
غزل شمارهٔ 26 : مطلب و مقصود ما از دو جهان، اوست اوست
غزل شمارهٔ 27 : شود از باد تا شمشاد گاهی راست گاهی کج
غزل شمارهٔ 28 : بی من و غیر اگر باده خورد نوشش باد
غزل شمارهٔ 29 : بتان نخست چو در دلبری میان بستند
غزل شمارهٔ 30 : با حریفان چو نشینی و زنی جامی چند

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* چون طره عنبر شکنش در شکن افتد
* از سنبل تر سلسله برنسترن افتد
شعر کامل
خواجوی کرمانی
* ما را ز منع عقل مترسان و می بیار
* کان شحنه در ولایت ما هیچ کاره نیست
شعر کامل
حافظ
* گفت حافظ من و تو محرم این راز نه‌ایم
* از می لعل حکایت کن و شیرین دهنان
شعر کامل
حافظ