غزل شمارهٔ 47
1. از دل رودم یاد تو بیرون نه و هرگز
2. لیلی رود از خاطر مجنون نه و هرگز
3. با اهل وفا و هنر افزون شود و کم
4. مهر تو و بیمهری گردون نه و هرگز
5. از سرو و صنوبر بگذر سدره و طوبی
6. مانند به آن قامت موزون نه و هرگز
7. خون ریختیم ناحق و پرسی که مبادا
8. دامان تو گیرند به این خون نه و هرگز
9. در عشق بود غمزدهٔ بیش ز هاتف
10. در حسن نگاری ز تو افزون نه و هرگز
بعدیقبلی
هیچ نظری ثبت نشده