حزین لاهیجی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارۀ 119

1. پخته به حکمتی کنم، بادۀ نارسای را

2. بر سر خم نهاده ام، خشت کلیسیای را

3. گر بودت به عاشقی، لخت دلی نیاز کن

4. توشه ببند بر میان، نالۀ ره گرای را

5. محمل لیلی از نظر رفت و نشان پی گم است

6. گوش به راه حیرتم، زمزمۀ درای را

7. برهمنی کمینه ام، سجده بَرِ صنمكده

8. چین بگشا ز ابروان، قبلۀ من، خدای را

9. جام صبوح کش چو گل، تا که به جلوه آورد

10. مشرق چاک پیرهن، سینۀ دلگشای را

11. فصل بهار روی تو، کلک زبان بریده ام

12. نغمه شکسته در گلو، بلبل خوش نوای را

13. جلوۀ نو خطان حزین، از رخ ساده خوشتراست

14. غاليه ساز صفحه کن، خامۀ مشک سای را


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* سیل دریا دیده هرگز برنمی گردد به جوی
* نیست ممکن هر که مجنون شد دگر عاقل شود
شعر کامل
صائب تبریزی
* عشق سازد حسن عالمسوز را در خون دلیر
* ذوالفقار شمع باشد بال و پر پروانه را
شعر کامل
صائب تبریزی
* چه خوش صید دلم کردی بنازم چشم مستت را
* که کس مرغان وحشی را از این خوشتر نمی‌گیرد
شعر کامل
حافظ