غزل شمارۀ 18
1. رخصت آشتی مده، غمزۀ غم زدای را
2. مهر زبان دل مکن، نرگس سرمه سای را
3. چند نگاه تلخ تو، زهر کند به ساغرم
4. چاشنی تبسّمی، لعل کرشمه زای را
5. رفته چه فتنه ها ز تو بر سر عقل و دین من
6. باز به تاب داده ای، طرّۀ مشکسای را
7. دل شودت ز غصّه خون، گرچه ز سنگ خاره است
8. آن نکنی که سر کنم، گریۀ های های را
9. چشم سیاه مست تو، می کند از کرشمه ای
10. رهن شرابخانه ها، خرقۀ پارسای را
11. فيض به عالمی رسید، از نگه رسای تو
12. آه چه چاره کس کند، طالع نارسای را؟
13. این همه ترکتاز را، سوی دلم عنان مده
14. تا ندهی به دست من، صبر گریز پای را
15. هر سر موی دلکشت بس که به نکته سنجی است
16. راه سخن نمی فتد، چشم سخن سرای را
17. نیست به چشم هرکه زد، ساغری از شراب عشق
18. قدر سفال میکده، جام جهان نمای را
19. از چمن ای نسیم اگر، سوی قفس گذر کنی
20. برگ گل ارمغان ببر، بلبل بی نوای را
21. نیست حزین ازین جهان، هوش ربا نشید تو
22. صرف حدیث عشق کن، نغمۀ جانفزای را
بعدیقبلی
هیچ نظری ثبت نشده