غزل شمارۀ 324
1. از سبزه سبز، پشت لب جویبار شد
2. باغ از بهار، شاهد گلگون عذار شد
3. دامن کشان ز هر طرفی ابر تر رسید
4. چون خانۀ حباب، هوا بی غبار شد
5. شاخ از شکوفه، صبح تجلّی فروز گشت
6. چون زلف یار، ظلمت شب تار و مار شد
7. طوفان چار موجۀ اشکم، جهان گرفت
8. رگهای ابر، چون مژه ام آبدار شد
9. گیسوی چنگ گشت پریشان به مرگ غم
10. مینا خراب گریۀ بی اختیار شد
11. چشم جهان چو شبنم گل در پریدن است
12. حسن بهار، فتنه گر روزگار شد
13. از کاروان فیض نگردی جدا حزین
14. پوید صبا پیاده ره و گل، سوار شد
بعدیقبلی
هیچ نظری ثبت نشده