غزل شمارۀ 1080
1. بدیده ای که ز راه تو خار و خس چینم
2. دریغم آید اگر در گل و سمن بینم
3. اگر کنند به من عرضه دنیی و عقبی
4. من آستان تو بر هر دو جای بگزینم
5. من و دعای تو پیوسته این بُود كارم
6. من و هوای تو همواره این بُود دینم
7. مگو به طرف چمن شو نظاره کن در گُل
8. چو مرغ باغ نه من عاشق ریاحینم
9. مرا ز باغ چه آید زگل چه بگشاید
10. چو شوق روی تو آشفته ساخت چندینم
11. چو پرسی ام چه کسی این همه تغافل چیست
12. سگ توجامیِ آشفته حال مسکینم
بعدیقبلی
هیچ نظری ثبت نشده