غزل شمارۀ 1105
1. هردم ز تو بر سینه صد داغ جفا خواهم
2. با دردِ تو خو دارم حاشا که دوا خواهم
3. هرکس به هوای دل خواهد ز تو مقصودی
4. این جمله طفيل تو من از تو ترا خواهم
5. نتوان به مژه رُفتن از رهگذرت گردی
6. آن به که من این سرمه از بادِ صبا خواهم
7. نبود چو رقیبانم در حوصله پیوندت
8. لیک از تو رقیبانرا چون خویش جدا خواهم
9. دی از تو وفا جستم، دادی به جفا وعده
10. باز آمده ام امروز کان وعده وفا خواهم
11. دستم به سرِ سروت چون می نرسد خود را
12. در راه تو چون سایه افتاده ز پا خواهم
13. گفتی که کرا خواهی از خیل بتان جامی
14. چشمی است مرا آخر غير از تو کرا خواهم
بعدیقبلی
هیچ نظری ثبت نشده