غزل شمارۀ 1155
1. خوشا وقتی که از خود رسته باشیم
2. به وقت بی خودان پیوسته باشیم
3. از آن دامی که جز مردان نجستند
4. به همت های ایشان جسته باشیم
5. کشیده رَخت خود از کوی هستی
6. به کنج نیستی بنشسته باشیم
7. خلیل آسا به نیروی قناعت
8. بتان حرص را بشکسته باشیم
9. به بند عشق محکم کرده پیوند
10. همه پیوندها بگسسته باشیم
11. چوبرناید امیدی از درِ خلق
12. درِ امید بر خود بسته باشیم
13. به سر ناید به سرعت جامی این راه
14. بیا تا بعد ازین آهسته باشیم
بعدیقبلی
هیچ نظری ثبت نشده