جامی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارۀ 1174

1. ای زده نوبت غمت نالۀ صبحگاهی ام

2. سنگ جفای تو به سر گوهرِ تاج شاهی ام

3. من که کُله نهادمی کج ز غرور سروری

4. در سرِ بندگیت شد نخوت کج کلاهی ام

5. پیر نیم که پیر را عشق جوان، جوان کند

6. سیل دمادمِ مژه شست ز موسیاهی ام

7. داد نمی دهی مده بس بود این که گه گهی

8. جای کند به گوش تو نعرۀ داد خواهی ام

9. چون نشوم به دولتِ بندگی تو مفتخر

10. من که به منصب سگی بر درِ تو مباهی ام

11. شد تن خسته ام چو مو رنگ شکسته ام چوکَه

12. چند زغم گدازیم چند ز غصّه کاهی ام

13. جامی ام و مرا لقب خاکْ نشین مصطبه

14. مفتیِ شهر گو مخوان صوفیِ خانقاهی ام


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* انصاف نیست پیش تو گفتن حدیث خویش
* من عهد می‌کنم که نگویم دگر سخن
شعر کامل
سعدی
* چشم بدت مباد، که نقل و شراب من
* آماده از دو چشم چو بادام کرده ای
شعر کامل
صائب تبریزی
* نشان مردمی در مردم عالم نمی یابم
* اگر دارد وجودی مردمی، مردم گیا دارد
شعر کامل
صائب تبریزی