غزل شمارۀ 1179
1. ز سیلی غمت از دیده خون همی بارم
2. رخ از تپانچه بدین گونه سرخ می دارم
3. گر آوری پیِ آزار من هزاران ناز
4. هزارگونه نیاز آرم و نیازارم
5. چگونه سر نهم اندر جهان ز خاکِ درت
6. چو آمدست به کوی تو سر به دیوارم
7. چه حاجتست مرا مرهم طبیب این بس
8. که چاک سینه ز خاکِ درت بینبازم
9. اگرچه دست اجل چاکم افگند در جیب
10. گمان مبر که ز کف دامن تو بگذارم
11. غمی درشت فرو می خورم به یاد رُخت
12. به بوی تازه گلی خاربن همی کارم
13. به وصف روی تو جامی ز بس که شعر نوشت
14. چکد گلاب گر اوراق او بیفشارم
بعدیقبلی
هیچ نظری ثبت نشده