جامی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارۀ 1206

1. صوفی چه فغانست که من این اِلى الایْن

2. این نکته عیانست مِنَ الْعِلم الى الْعَيْن

3. مَالْحاصل فِی الْبَين چه گویی سفری کن

4. چون خضر بجوی این گهر از مجمع بحرین

5. در ذمّت ما دین بود پرتو هستی

6. کو جذب فنایی که مودّی شود این دین

7. در مشرب توحید بود و هم دویی کفر

8. در مذهب تقلید بود نفی دویی شین

9. این وحدت محض است که از کثرت تکرار

10. گاه اربعه و گاه ثلاثه است و گه اثنین

11. عینی است یگانه که چو از قید تعیّن

12. افزود بر آن نقطه پدید آمد ازو غین

13. جامی مکن اندیشۀ نزدیکی و دوری

14. لاقُرْب و لا بُعد و لا وَصْل و لا بَین


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* ز میوه‌های بهشتی چه ذوق دریابد
* هر آن که سیب زنخدان شاهدی نگزید
شعر کامل
حافظ
* حسنی که کامل افتاد ایجاد می کند عشق
* هر قطره اشک این شمع پروانه دگر شد
شعر کامل
صائب تبریزی
* این مرا بس که ز وصل صنمی لاله عذار
* شب‌ و روز و مه‌ و سالم همه فروردینست
شعر کامل
قاآنی