غزل شمارۀ 1209
1. ای ز لعلت کام چو روح الامین
2. خطّ سبزت رحمةً للعالمين
3. گل لطافت دارد و سرو اعتدال
4. تو سهى قامت هم آن داری هم این
5. در رهم گر گویی از سر کن قدم
6. پایم از شادی نباید بر زمین
7. گِرد سبزه کم نشیند باغبان
8. تا نشاندی سبزه گِرد یاسمین
9. گر نبینم هفته ای ماه رُخت
10. بگذرد آهم ز چرخ هفتمین
11. تا کمین کردی تو شیران کشته اند
12. آهوی چشم ترا صید کمین
13. ریخته در پای تو جامی ز چشم
14. همچو نظم خویش دُرهای ثمین
بعدیقبلی
هیچ نظری ثبت نشده