غزل شمارۀ 1315
1. ای دلِ من صید دامِ زلف تو
2. دام دل ها گشته نام زلف تو
3. بند شد در زلف تو دل ها تمام
4. دام و بند آمد تمام زلف تو
5. داد تشریف غلامی بنده را
6. زلف تو ای من غلام زلف تو
7. لایق رخسار گلرنگ تو نیست
8. جز نقاب مُشک فام زلف تو
9. رم کنند از دام مرغان وین عجب
10. جان بی آرام رامِ زلف تو
11. زلف تو بالای مه دارد مقام
12. بس بلند آمد مقام زلف تو
13. صبح اقبالست طالع هر نفس
14. بنده جامی را ز شام زلف تو
بعدیقبلی
هیچ نظری ثبت نشده