غزل شمارۀ 137
1. ای آفتاب روی تو عکس فروغ ذات
2. ظاهر ز زلف و خال و خطت کثرت صفات
3. زیر نقاب جعد مسلسل رخ تو کرد
4. شرح بطون ذات و ظهور تعیّنات
5. چشمت به عشوه لب به شکرخنده می کند
6. تفسیر آیت خلق الموت و الحيات
7. زان تیغ غمزه می برم از جان و دل امید
8. درویش را چه چاره ز رفع تعلّقات
9. کردم نماز در خَم محراب ابرویت
10. قَرّت بنور وجهک عینای فی الصّلوت
11. زان خارها که در دل من کِشتی از جفا
12. خواهد گُل وفات دمیدن پس از وفات
13. در دام طرّه های تو جامی اسیر شد
14. مشکل که افگند پس از این دام ترهات
بعدیقبلی
هیچ نظری ثبت نشده