غزل شمارۀ 1391
1. بر برگ گل رقم زخط عنبرین منه
2. برگردِ ماه دایره از مشک چین منه
3. چون می کنی خرام مکش زلف زیر پای
4. دام فریب در رهِ مردان دین منه
5. حیفست بر زمین کف پایت خدای را
6. چشم مرا گذاشته پا بر زمین منه
7. گفتی به جان کس ننهم داغ بعد ازین
8. بر عاشقان سوخته داغی چنین منه
9. بر من به یک دو زخم جفا مرحمت مكن
10. من زنده ام هنوز زکف تیغ کین منه
11. ارباب عشق را چوستایی مرا لقب
12. جز بندۀ کمینه و سگ کمترین منه
13. جامی گهِ سجود رهش بی ادب مباش
14. هرجا نشان پای وی آنجا جبين منه
بعدیقبلی
هیچ نظری ثبت نشده