غزل شمارۀ 1405
1. فصل بهار شد بگشا چشم انتباه
2. در خطّ سبزه و ورق لاله کن نگاه
3. بین خط سبز سبزه که هر تازه حرف از آن
4. چون بر کمال صنعت صانع بود گواه
5. لاله کش از میان الفی برزدست سر
6. دارد برای نفی سوی شکل لا اله
7. خواهی که سرّ حشر شود منکشف ترا
8. عریان زگل برآمده بین شاخ هر گیاه
9. در حال بی قراریِ عالم اگر ترا
10. هست اشتباه بر لب جو کن قرارگاه
11. در آب جو تشابه امثال را ببین
12. زآنجا قیاس گیر بقای جمال و جاه
13. جامی چو نیست نعت بقا جز خدای را
14. زین پس بجز فنای خود اندر خدا مخواه
بعدیقبلی
هیچ نظری ثبت نشده