جامی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارۀ 1437

1. بیا ساقی که شد با می پرستان عهد گل تازه

2. فگند آواز بلبل در چمن زین معنی آوازه

3. کهن رسمی است توبه، تَرک آن خوش تر درین موسم

4. که سبزه خرم است و سوری و سوسن تر و تازه

5. زبارِ محنت دوران شد ابتر دفتر عیشم

6. کند ز ابریشم چنگش مغنّی کاش شیرازه

7. در ایوان خرابان آر رو از کعبه تا بینی

8. علوّ همّت بانی و حسن صنعتش را زه

9. قیاسِ کار جانبازان مکن بر حالِ رعنایان

10. که باشد سرخ روی غازیان از خون نه از غازه

11. به طرف عارض آن خط بس، زنخدان نیست جای او

12. همان بهتر که ننهد پای خود بیرون ز اندازه

13. مکن در سینه جامی خانه شهر آشوب شوخی را

14. که دارد خانه از شهر وفا بیرون دروازه


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* خورشید عارض او چون ذره برده تابم
* بالای سرکش او چون سایه کرده پستم
شعر کامل
فروغی بسطامی
* شیوه عاجزکشی از خسروان زیبنده نیست
* بی تکلف، حیله پرویز نامردانه بود
شعر کامل
صائب تبریزی
* زلف تو برد دین و دل و عقل و هوش من
* شب پاک خانه را نتوان رفتن این چنین
شعر کامل
صائب تبریزی