غزل شمارۀ 1444
1. بازم طفیلِ خیلِ سگان نام برده ای
2. ای من سگ تو گرچه به ناکام برده ای
3. نگشاده دست بهر دعای تو من هنوز
4. بی موجبی چه دست به دشنام برده ای
5. می ران سمند ناز که در سر کشی گرو
6. از خنگِ چرخ و توسن ایّام برده ای
7. خود ساز پست قدر رقیبان که نیست کس
8. کآرد فرو خری که تو بر بام برده ای
9. در لطف تن که هست دو ساعد بر آن گواه
10. دست از سمن بر آن گلِ اندام برده ای
11. ره داده ای به باغ جمالت نسیم را
12. از جعد خویش و جان من آرام برده ای
13. جامی سپاس لعل لبش گو که عمرها
14. فیض کرم ز رشحۀ آن جام برده ای
بعدیقبلی
هیچ نظری ثبت نشده