لینک اشتراک گذاری
کپی شد
جامی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارۀ 149

1. چشم بگشادم پس از هجران به ابروی خوشت

2. ماه عید وصل نو کردم به روی مهوشت

3. خط نمودی پرتوی نایافته زان رخ هنوز

4. سوختم از دود تو ناگشته گَرمْ از آتشت

5. یک نهال آرزو در باغ جان ما نشان

6. گو خدنگی باش گُم ای ترک شوخ از ترکشت

7. یک دو سه بوسه کَرَم کن چارۀ درد مرا

8. نازکست آن لب نمی آزارم از پنج و ششت

9. لاف دانشمندی ای صاحب عمامه تا به کی

10. چون خلاف دانش آمد وضع دستار و فشت

11. در تمنّای تو پیوند از همه بگسسته ایم

12. بعد از این دست امید ما و جعد دلکشت

13. هرچه گویی جامی از دل گو، نه از وسواس طبع

14. تا شود خوش وقت اهل دل ز انفاس خوشت


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* خون ما افتادگان را کی توان پامال کرد؟
* خونبهای شبنم از خورشید می گیریم ما
شعر کامل
صائب تبریزی
* دل آگاه در پیری زغفلت بیش می لرزد
* که وقت صبح اکثر شبروان را خواب می آید
شعر کامل
صائب تبریزی
* می نماید تلخی بادام آخر خویش را
* گرچه شیرین کار او را در شکر پنهان کند
شعر کامل
صائب تبریزی