غزل شمارۀ 190
1. سینۀ تنگم نه جای چون تو زیبا دلبریست
2. خوش بیا بر چشم من بنشین که روشن منظریست
3. بر رخ زردم ببین خط های خونین از سرشک
4. کین ورق در حسب حال دردمندان دفتریست
5. هر شبی چندان ز درد هجر بگذارم ز روز
6. در گمان افتند مردم کین منم یا دیگریست
7. بی رُخت در باغ و صحرا بهر داغ جان من
8. هر گُل آتش پاره ای هر لاله سوزان اخگریست
9. دوستداران سوخت جانم تا به کی دارم نهان
10. دوزخی در دل که این عشق بهشتی پیكریست
11. من که و سودای جنّت کز سگان کوی تو
12. شربت آبی که ماند سلسبیل و کوثریست
13. تا رسید از لعل میگونت به کام خویش جام
14. دیدۀ جامی ز رشک آن پُر از خون ساغريست
بعدیقبلی
هیچ نظری ثبت نشده