لینک اشتراک گذاری
کپی شد
جامی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارۀ 202

1. هر نشان کز خون دل بر دامن چاک منست

2. پیش اهل دل دلیل دامن پاک منست

3. دم به دم ای غنچۀ رعنا مخند از گریه ام

4. کین چمن را آب و رنگ از چشم نمناک منست

5. عشق تو نگرفت بالا تا دل و جانم نسوخت

6. آری این آتش بلند از خار و خاشاک منست

7. چاشنیِ شربت مرگم رهاند از داغ هجر

8. آنچه در کام کسان زهرست تریاک منست

9. شد تنم فرسوده زیر سنگ بیداد بُتان

10. کشتۀ عشقم من و این سنگ ها خاک منست

11. ترک مرهم گو طبیبا کین جراحت بر دلم

12. یادگار از ناوک بد خوی بی باک منست

13. گفتمش بردی ز جامی دل به زلف خویش بند

14. گفت هر صیدی کجا لایق به فتراک منست


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* بی پرده نقش صورت شیرین نگاشته است
* تا انتقام عشق چه با کوهکن کند
شعر کامل
صائب تبریزی
* ظاهر قرآن چو شخص آدمیست
* که نقوشش ظاهر و جانش خفیست
شعر کامل
مولوی
* اگر چه لاله طورست روی روشن او
* چراغ روز بود با بیاض گردن او
شعر کامل
صائب تبریزی