غزل شمارۀ 210
1. باز چشمم دُرفشان از لعل گوهربار کیست
2. اشک من زین گونه گلگون از گل رخسار کیست
3. زیر دیوار تو هر شب زار نالم تا سحر
4. بر لب بام آشبی کین ناله های زار کیست
5. چشم می دارند خلقی دیدن رویت به خواب
6. تا خود این دولت نصیب دیدۀ بیدار کیست
7. من نمی گویم تو کردی چاک ها در جان من
8. هرکه بیند جان من داند که اینها کار کیست
9. کوی تو صد جا به خون آغشته شد آخر بپرس
10. کين همه از سینۀ ریش و دل افگار کیست
11. گشته ام بیمار چون چشمت چه باشد گر گھی
12. گوشۀ چشم افگنی سویم که این بیمار کیست
13. نام جامی طی کن ای مطرب خدا را زین غزل ت
14. رسم آن مَه نشنود گر داند این گفتار کیست
بعدیقبلی
هیچ نظری ثبت نشده