جامی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارۀ 252

1. درمانده ای به حکم قضا از بلاگریخت

2. زد طعنه جاهلی که فلان از قضا گریخت

3. چون از قضا گریز تواند کسی که بود

4. دست قضا عنان کش او هرکجا گریخت

5. بس اهل معرفت که ز بیگانه آفتی

6. احساس کرد و در کنف آشنا گریخت

7. گر نیست از سبب به سبب التجا روا

8. خیر بشر ز مکّه به یثرب چرا گریخت

9. اسباب چون مظاهر فعل مسبّب اند

10. هرکس گریخت هم ز خدا در خدا گریخت

11. ای پیر می فروش که رو در درِ تو کرد

12. هرکس که از کدورت خود در صفا گریخت

13. جامی گریخت در تو ز عُجب و ریای خویش

14. زآن عجب هم که در تو ز عُجب ریا گریخت


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* عالم شهر گو مرا وعظ مگو که نشنوم
* پیر محله گو مرا توبه مده که بشکنم
شعر کامل
سعدی
* در خواب کرده‌ای ز رهاوی مرا کنون
* بیدار کن به زنگله‌ام کانم آرزوست
شعر کامل
مولوی
* بس که در جان فگار و چشم بیدارم تویی
* هر که پیدا می شود از دور پندارم تویی
شعر کامل
جامی