لینک اشتراک گذاری
کپی شد
جامی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارۀ 262

1. این زمینی است که سرمنزل جانان بودست

2. مطرح نور رخ آن مه تابان بودست

3. این زمینی است که هر شیب و فرازی که دروست

4. جای آمد شد آن سرو خرامان بودست

5. این زمینی است که هرجا خس و خاری بینی

6. پیش از این رسته به جایش گل و ریحان بودست

7. دامن نازکشان رفته به هر جانب ازو

8. آنکه صد دست تمنّاش به دامان بودست

9. می دهد خاک رهش خاصیت آن آبم

10. که نصیب خضر از چشمۀ حیوان بودست

11. باید افشاند ز هر نوک مژه خون جگر

12. هر کجا لعل لب او شکرافشان بودست

13. جان جامی به حقیقت ز همین باد و هواست

14. گر به صورت گِلش از خاک خراسان بودست


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* از گل پارسیم غنچه عیشی نشکفت
* حبذا دجله بغداد و می ریحانی
شعر کامل
حافظ
* مباش وقت سحر بی ستاره ریزی اشک
* که نور چهره گردون ز گریه سحری است
شعر کامل
صائب تبریزی
* شوقست در جدایی و جورست در نظر
* هم جور به که طاقت شوقت نیاوریم
شعر کامل
سعدی