غزل شمارۀ 275
1. دردا که یار جانب ما را نگه نداشت
2. آیین مهر و رسم وفا را نگه نداشت
3. شد خاک پای در رَهِ او صد خداشناس
4. فارغ گشت و راه خدا را نگه نداشت
5. چشم حوادثش مرساد ار چه غمزه اش
6. از سینه ام خدنگ جفا را نگه نداشت
7. در غیرتم زباد که از چشم مردمان
8. چون سرمه خاک آن کف پا را نگه نداشت
9. صوفی صفایِ دل به غم غیر تیره ساخت
10. آیینۀ خدای نما را نگه نداشت
11. هرجا که شد مقیم درت حرمتی نیافت
12. چون در صف سگان تو جا را نگه نداشت
13. جامی پس از دعای وصالت ز هجر سوخت
14. افسوس ازین دعا که بلا را نگه نداشت
بعدیقبلی
هیچ نظری ثبت نشده