غزل شمارۀ 29
1. چرخ کبود هر شب و رخشان ستاره ها
2. دودیست زآتش من و در وی شراره ها
3. لاغر تنم ز گریه پُر از قطره های خون
4. باریکْ رشته ایست درو لعلْ پاره ها
5. یک چند در نظارۀ رویت گذشت و نیست
6. جز آب دیده حاصل من زان نظاره ها
7. در باغ لطف چون خط و رخسار تو که دید
8. یک گل که مشکِ تر دمدش بر کناره ها
9. بیچاره ایست لایق وصلت که در فراق
10. دستِ هوس گسست ز دامان چاره ها
11. مستی به مهد ناز چه دانی که در غمت
12. پهلو به خارهاست شبم یا به خاره ها
13. کردست جامی از گهر وصف لعل تو
14. در گوش شاهدان سخن گوشواره ها
بعدیقبلی
هیچ نظری ثبت نشده