غزل شمارۀ 334
1. نه چنان گرفت خانه به دل من آرزویت
2. که دگر به خانه رفتن کنم آرزو زکویت
3. به هوای رنگ و بویت چه روم به طوف بستان
4. نه شکوفه راست رنگت نه بنفشه راست بویت
5. نه خوش آید از نکورو که بود به جور بدخو
6. بگذار خوی بد را که عجب نکوست رویت
7. نرسم به اوج وصل تو بیا زهی سعادت
8. که چو مرغ پر برآرم به هوای جست و جویت
9. مگشاد کوب چوگان کف نازکت همین بس
10. که فتد میان میدان سر من بسان گویت
11. زغمت شدم خیالی و بدین خيال شادم
12. که خیال وار گاهی گذرم نهفته سویت
13. ز غزل سرایی خود نبود مراد جامی
14. به جز این که روزگارش گذرد به گفت و گویت
بعدیقبلی
هیچ نظری ثبت نشده