غزل شمارۀ 367
1. این کلبه نشیمنِ نیازست
2. خلوتگه محرمانِ رازست
3. چون خانۀ چشم اهل بینش
4. بر روی خسان درش فرازست
5. هر نقش عجب درو که بینی
6. آیینۀ صنع نقشْ سازست
7. خوش آنکه ز هر کتاب در وی
8. بر شاهد علم دیده بازست
9. آن شاهد خوش که بر رخ او
10. از خط و ورق نقاب بازست
11. شاهد اینست در حقیقت
12. باقی همه صورت مجازست
13. کوتاه کن این حدیث جامی
14. کافسانۀ شاهدان دراز ست
بعدیقبلی
هیچ نظری ثبت نشده