جامی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارۀ 374

1. بود بهار من آن روز اگرچه فصل دی است

2. که گل درو رخ ساقی و لاله جامِ می است

3. جهانیان همه در جست و جوی می بینم

4. ندانم این تک و پوی از کی است تا به کی است

5. اگرچه پشت به پشتند رهروان کس نیست

6. که طاق ابروی جانان نه قبله گاه وی است

7. رسید قاصد جان تیر او پیاپی باد

8. نزول او که عجب قاصدی خجسته پی است

9. در آفتاب به روزم ستاره بنماید

10. زتاب باده بناگوش او که کرده خوی است

11. به ذکر حاتم و جودش چه سود بسط سخن

12. چو از بسيط زمین آن بساط گشته طی است

13. صریر خامۀ جامی به گوش ذوق شنو

14. که بزمگاه سخن را به از نوای نی است


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* اندرین شهر دلم بستهٔ گندم گونیست
* ورنه صد شهر چنین را به جوی نفروشم
شعر کامل
اوحدی
* صنوبر صوف سبز افکنده بر دوش
* درخت بید گشته پوستین پوش
شعر کامل
وحشی بافقی
* ضیافتی که در آنجا توانگران باشند
* شکنجه ای است فقیران بی بضاعت را
شعر کامل
صائب تبریزی