لینک اشتراک گذاری
کپی شد
جامی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارۀ 374

1. بود بهار من آن روز اگرچه فصل دی است

2. که گل درو رخ ساقی و لاله جامِ می است

3. جهانیان همه در جست و جوی می بینم

4. ندانم این تک و پوی از کی است تا به کی است

5. اگرچه پشت به پشتند رهروان کس نیست

6. که طاق ابروی جانان نه قبله گاه وی است

7. رسید قاصد جان تیر او پیاپی باد

8. نزول او که عجب قاصدی خجسته پی است

9. در آفتاب به روزم ستاره بنماید

10. زتاب باده بناگوش او که کرده خوی است

11. به ذکر حاتم و جودش چه سود بسط سخن

12. چو از بسيط زمین آن بساط گشته طی است

13. صریر خامۀ جامی به گوش ذوق شنو

14. که بزمگاه سخن را به از نوای نی است


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* گفتا چراست خالی گفتم ز بیم رهزن
* گفتا که کیست رهزن گفتم که این ملامت
شعر کامل
مولوی
* بخور هرچ برزی و بد را مکوش
* به مرد خردمند بسپار گوش
شعر کامل
فردوسی
* به چشم عقل در این رهگذار پرآشوب
* جهان و کار جهان بی‌ثبات و بی‌محل است
شعر کامل
حافظ