غزل شمارۀ 375
1. ای رشک شاخ طوبا بالای دلربایت
2. بروی لباس خوبی جستست چون قبایت
3. بر فرق تاجداران کفش تو تاج و هر یک
4. بنهاده تاج از سر چون کفش پیش پایت
5. سرهای سربلندان در حلقۀ کمندت
6. دل های نازنینان در ربقۀ وفایت
7. از چهار حدّ عالم بر تست چشم نیکان
8. یارب نگاه دارم از چشم بد خدایت
9. جان بر لب آمد از غم پیوند زندگی را
10. دارم هوس بیا می از لعل جان فزایت
11. بخشد بهار خرّم هر مرغ را نوایی
12. تو نوبهار حسنی من مرغ خوش نوایت
13. از زندگی به جانم بی روی تو خدا را
14. بنمای روی زیبا تا جان کنم فدایت
15. وصلت بدین عزیزی کس چون خرد که نبود
16. نرخ هزار یوسف یک نیمه از بهایت
17. با آنکه از دعایت خالی نیم زمانی
18. باشم زهر زبانی مستدعیِ دعایت
19. از مردمان دیده بستست دیده جامی
20. آری نمی تواند دیدن کسی به جایت
بعدیقبلی
هیچ نظری ثبت نشده