جامی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارۀ 4

1. هرچه اسباب جمالست رخ خوب ترا

2. همه بر وجه کمالست كما لايخفا

3. بعد عمری کشمت گفتی و من می میرم

4. هر دم از غم که مبادا نکند عمر وفا

5. بس که زاهد به ریا سبحۀ صد دانه شمرد

6. در همه شهر بدین شیوه شد انگشت نما

7. گر به تیغ تو جدا شد سرم از تن چه غم است

8. غم از آنست که از تیغ تو افتاد جدا

9. خواستم خواهم از آن لب به دعا دشنامی

10. حاجت من چو روا گشت چه حاجت به دعا

11. طلب بوسه از آن لب نبود حدّ کسی

12. در سرِ ما هوسی هست ولی زان کف پا

13. جامی آخر به سرِ زلف تو زد دست امید

14. خِصَّهُ الله تعالی بمَزيد الزلفا


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* آن را که بوی عنبر زلف تو آرزوست
* چون عود گو بر آتش سودا بسوز و ساز
شعر کامل
حافظ
* من چه در پای تو ریزم که پسند تو بود
* جان و سر را نتوان گفت که مقداری هست
شعر کامل
سعدی
* جای شادی نیست زیر این سپهر نیلگون
* خنده در هنگامه ماتم نمی باید زدن
شعر کامل
صائب تبریزی