لینک اشتراک گذاری
کپی شد
جامی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارۀ 4

1. هرچه اسباب جمالست رخ خوب ترا

2. همه بر وجه کمالست كما لايخفا

3. بعد عمری کشمت گفتی و من می میرم

4. هر دم از غم که مبادا نکند عمر وفا

5. بس که زاهد به ریا سبحۀ صد دانه شمرد

6. در همه شهر بدین شیوه شد انگشت نما

7. گر به تیغ تو جدا شد سرم از تن چه غم است

8. غم از آنست که از تیغ تو افتاد جدا

9. خواستم خواهم از آن لب به دعا دشنامی

10. حاجت من چو روا گشت چه حاجت به دعا

11. طلب بوسه از آن لب نبود حدّ کسی

12. در سرِ ما هوسی هست ولی زان کف پا

13. جامی آخر به سرِ زلف تو زد دست امید

14. خِصَّهُ الله تعالی بمَزيد الزلفا


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* مردم آخر همه مردند ز بیماری دل
* به امیدی که تو را بر سر بیمار آرند
شعر کامل
فروغی بسطامی
* جعد بنفشه بین ز نسیم سحرگهی
* همچون شکنج طره خوبان گرفته خم
شعر کامل
خواجوی کرمانی
* ای بی نشان محض نشان از که جویمت
* گم گشت در تو هر دو جهان از که جویمت
شعر کامل
عطار