غزل شمارۀ 5
1. چند سوی چمن آیم به هوایت چو صبا
2. یک ره ای سرو سهی قامت رعنا بنما
3. به تهِ كرتۀ نیلی سوی بستان بخرام
4. تاگُل از شوق کند خرقۀ فیروزه بقا
5. باغبان کاش کند سوسن و گل فرش رهت
6. زآنکه بر روی زمین حیف بود آن کف پا
7. سرو را جا لب جویست و ترا گوشۀ چشم ا
8. لله الله چه تفاوت تو کجا سرو کجا
9. همچو بلبل به هوای گل رویت نالم
10. نیست این ناله و فریاد من از باد هوا
11. زآب صافی نگر آن روی چو گل تا دانی
12. کز چه رو این همه جویان تواند اهل صفا
13. با تو جامی هوس گشت گلستان دارد
14. لیک چون همرهی سرو کند شاخ گیا
بعدیقبلی
هیچ نظری ثبت نشده