غزل شمارۀ 40
1. نائت سلمى و لكن لاح برق من مغانيها
2. بلی منزلگه معشوق را باشد نشانی ها
3. نسیم کوی او بخشد دل امیدواران را
4. امید کامکاری ها نوید شادمانی ها
5. کجا شد آن ز روی او شبم را روشنایی ها
6. کجا رفت آن ز لعل او لبم را کامرانی ها
7. جوانی در سر و کار جوانان شد نمی دانم
8. کجایند آن جوانان یا کجا رفت آن جوانی ها
9. خضر از توست زنده عیسی از تو زنده سازنده
10. تویی آری به لب ها چشمه سار زندگانی ها
11. نه از زخم تو میرند آهوان در صیدگه لیکن
12. کنند از ذوق بر تیر و کمانت جان فشانی ها
13. زبان مالی به لب هر دم کش از لب می کنم شیرین
14. کنی کامم ز حسرت تلخ ازین شیرین زبانی ها
15. بود کوه غمت بر دل گران و دل گران بر تن
16. ز کویت رفتم اینک، وز درت بردم گرانی ها
17. رموز عشق را جامی درون ساده می یابد
18. به آب می بشو لوح ضمیر از خرده دانی ها
بعدیقبلی
هیچ نظری ثبت نشده