غزل شمارۀ 410
1. منجّم می کند از ماه و خور بحث
2. زماه رویت ارباب نظر بحث
3. نشد ماهیت روی تو روشن
4. اگرچه سال ها بگذشت در بحث
5. چو بحث زلف تو آید به پایان
6. به وصف کاکلت گیرم ز سر بحث
7. مرا صد بحث باشد با لب تو
8. به بوسی می کنم ابراز هر بحث
9. سخن ورزان از آن لب نکته گویند
10. خوش آید طوطیان را از شکر بحث
11. رود اسرار عشق از دل سوی دل
12. ندارند اهل دل با یکدگر بحث
13. مُطوّل شد سخن جامی از آن زلف
14. به شرح آن سخن کز مختصر بحث
بعدیقبلی
هیچ نظری ثبت نشده