لینک اشتراک گذاری
کپی شد
جامی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارۀ 474

1. جلوۀ گل رخت از طرّۀ چون سنبل کرد

2. کچۀ هندوی زلف کچه بازت گل کرد

3. باغبان زلف سیه بر گل رخسار تو دید

4. یاد جعد گره اندر گرۀ سنبل کرد

5. باتو گل سر زگریبان لطافت برزد

6. جامه را بر تن او باد صبا جل جل کرد

7. خانۀ مرغ دلم شاخ سرِ طوبا بود

8. عاقبت خانۀ خود در سر آن کاکل کرد

9. عاشق مست که در بزم چمن نعره زنست

10. کاسه داریش گل و مطربیش بلبل کرد

11. کشتیِ باده پیاپی پُل دریای غمست

12. وقت آن خوش که عمارت گریِ این پل کرد

13. جامی از جام جمالیست غزلخوان که به باغ

14. گلبن از جرعۀ آن ساغر گُل پر مُل کرد


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* دل می رود به حلقه زلفش به پای خود
* دام آنچنان خوش است و شکار اینچنین خوش است
شعر کامل
صائب تبریزی
* صف مژگان تو بشکست چنان دل‌ها را
* که کسی نشکند این گونه صف اعدا را
شعر کامل
فروغی بسطامی
* چه کند بنده که گردن ننهد فرمان را
* چه کند گوی که عاجز نشود چوگان را
شعر کامل
سعدی