جامی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارۀ 530

1. دی دولتم مساعد و اقبال بنده بود

2. كآن آفتاب سایه به حالم فگنده بود

3. سروِ قدش فلک نپسندید در برم

4. ورنی زباغ عمر همانم بسنده بود

5. بارنده همچو ابر از آن گشت چشم من

6. كایّام وصل یار چو برقِ جهنده بود

7. بر شاخ گل که پیش رخش لاف لطف زد

8. خندید غنچه در چمن و جای خنده بود

9. وصلش مجو در اطلس شاهی که دوختند

10. این جامه بر تنی که نهان زیر ژنده بود

11. آخر ز خون دیده روان ساخت کوهکن

12. آن جوی سنگ را که پی شیر کنده بود

13. جامی به ناخوشی غمش عمر بگذراند

14. خوش داشت خویش را دو سه روزی که زنده بود


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* چگونه پیش تو ناید پری به شاگردی
* که مو به موی تو در علم غمزه استاد است
شعر کامل
فروغی بسطامی
* اگر آن ترک شیرازی به دست آرد دل ما را
* به خال هندویش بخشم سمرقند و بخارا را
شعر کامل
حافظ
* دارم این یک چشمه کار از پیر کنعان یادگار
* چشم را از گریه در راه عزیزان باختن
شعر کامل
صائب تبریزی