جامی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارۀ 617

1. دل که در باغ زهر گل غم یارش گیرد

2. مرغ نالان سبق از نالۀ زارش گیرد

3. می کند پا به رکاب آن مه و من می میرم

4. که چنین تنگ چرا زین به کنارش گیرد

5. ابروش چون نگرم خط خوشش پیش نظر

6. کم توان دید مه نو که غبارش گیرد

7. حلقۀ گیسوی او طوق بلا شد جان را

8. آه اگر خطّ سیه گردِ عذارش گیرد

9. مدّعی گفت زرِ خالصم از سنگ بلا

10. محک تجربه ای کو که عیارش گیرد

11. گر به مجنون گذرد ناقۀ ليلی پس مرگ

12. دست بیرون کند از خاک و مهارش گیرد

13. حاليا زان لب میگون شده جامی مست است

14. وای روزی که از آن باده خمارش گیرد


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* گهی زلفش پریشان می‌کند یک دشت سنبل را
* گهی رخسارش آتش می‌زند یک باغ نسرین را
شعر کامل
فروغی بسطامی
* سوسن چو زبان داشت فروشد به خموشی
* در سینهٔ او گوهر اسرار نهادند
شعر کامل
عطار
* برخیز ای ساقی بیا ای دشمن شرم و حیا
* تا بخت ما خندان شود پیش آی خندان ساقیا
شعر کامل
مولوی