غزل شمارۀ 718
1. ترانه های تحیّت، سرودهای درود
2. نثار مجلس سلطان عاقبت محمود
3. بلند مرتبه شاهی که صبح و شام بود
4. زجرعه ریزیِ او لعل دلت چرخ کبود
5. سحاب وار دهد فیضِ عاطفت بادا
6. همیشه سایۀ او بر جهانیان ممدود
7. زبان به توبه و دل مایل می ای ساقی
8. بشو دهانم ازین توبۀ شراب آلود
9. صفای صفوت جام تو دید صوفی شهر
10. به پیش او چو صراحی نهاد سر به سجود
11. لباس عشرت ما چاک شد مغنّی کو
12. که یک دو بخیه زند بروی از بریشم عود
13. از پیر میکده جامی مپوش حاجت خویش
14. که حاجتست کلید درِ خزانۀ جود
بعدیقبلی
هیچ نظری ثبت نشده