غزل شمارۀ 720
1. خوش آن مقام که در وی دلی فرود آید
2. ز حسنِ منظر آن دیده ای بیاساید
3. امید مقدم یاران بود که پاکان را
4. درین خرابه به گِل دست همّت آلاید
5. به نقش و خط چه تمتّع ز خانه آرایی
6. چو دوستی به جمال خودش نیاراید
7. گشاده دار درِ خانه کز درِ بسته
8. برون ز تیرگی خانه هیچ نگشاید
9. گشای روزنۀ دل چو دیده تا نوری
10. ترا ز عالم بالا جمال ننماید
11. چو نیست مطلع آن نور غیر روزنِ دل
12. کس از عمارت خشتش به گل چه انداید
13. برآستانۀ خدمت نهاده جامی سر
14. که مقبل قدم لطف رنجه فرماید
بعدیقبلی
هیچ نظری ثبت نشده