جامی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارۀ 869

1. چون نمودی آن دو رخ بگشا لب خندان خویش

2. جلوه ده بر بیدلان یک غنچه از بستان خویش

3. کس رطب بی خسته کم دیده لب از من در مدوز

4. تا که سازم آن رطب را خسته از دندان خویش

5. هر دم از پیراهنت دیدن چه حاجت زخم تیغ

6. چون به قصد قتل من بالا زنی دامان خویش

7. هر رگم را شد به پیکان تو پیوندی جدا

8. کن ترحّم وز تن زارم مکش پیکان خویش

9. من ز تو محروم و افغان من آید سوی تو

10. کاش بتوانم که آیم همرهِ افغان خویش

11. تا نبیند چشم در نظّاره ات هر بوالهوس

12. از سیاست ریز خونم بر سرِ میدان خویش

13. بهر جدول زر دهد خورشید و گردون لاژورد

14. چون کند جامی سواد از بهر تو دیوان خویش


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* عاقبت این خانه ها ماتم سرایی می شود
* زعفران گر جای برگ کاه در گل می کنی
شعر کامل
صائب تبریزی
* یا رب آن شاهوش ماه رخ زهره جبین
* در یکتای که و گوهر یک دانه کیست
شعر کامل
حافظ
* کدام دانه فرورفت در زمین که نرست
* چرا به دانه انسانت این گمان باشد
شعر کامل
مولوی