کمال خجندی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارۀ 558

1. یارب آن شمع چگل دوش به مهمان که بود

2. خط او سبزی و لبها نمک خوان که بود

3. چون خضر شد ز نظر غایب و معلوم نشد

4. که به تاریکی شب چشمه حیوان که بود

5. آن لب لعل کزو ماند دهان همه باز

6. باز پرسید که دوشینه به دندان که بود

7. سر ما بود و در او همه شب تا دم صبح

8. تا خود او شمع سرای که و ایران که بود

9. سوختم از غم و روشن نشد این نکته هنوز

10. که شب آن شمع شکر لب به شبستان که بود

11. از دل خسته چه پرسی که که آزرد ترا

12. غمزه را پرسی که آن زخم ز پیکان که بود

13. گفته ای در غم هجرم نکند ناله کمال

14. بر سر کوی تو دوش این همه افغان که بود


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* غبار تن نگیرد دامن دلهای قدسی را
* قفس بر مرغ وحشی شهپر پرواز می گردد
شعر کامل
صائب تبریزی
* ای شب آشفته برو وی غم ناگفته برو
* ای خرد خفته برو دولت بیدار بیا
شعر کامل
مولوی
* عارفی کو که کند فهم زبان سوسن
* تا بپرسد که چرا رفت و چرا بازآمد
شعر کامل
حافظ