لینک اشتراک گذاری
کپی شد
کمال خجندی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارۀ 639

1. گنه دیده گراینست که کردم نگهش

2. دل مینادشب و روز بجز در نگهش

3. روی از ماه تمام ابروی او ماه نوست

4. دیدمی هر دو اگر دیده شدی مه به مهش

5. چون روم بر اثر او مرو ای سایه به من

6. که تحمل نکند بار گران خاک رهش

7. گر به اشکم نظر افکندی و شد چشم تو سرخ

8. باز بروی رقیب افکن و گردان سیهش

9. دل در افتاد در آن چاه ذقن چشم به زلف

10. به رسن های بریده که برآرد ز چهش

11. جان براینست که تنها خورد اندیشه تو

12. دل در اندیشه آن که ندهد فرحش

13. از تو بوسی طلبیدست بدریوزه کمال

14. تا کی این بخل تو دشنام ندادی بدهش


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* پیری اگر چه گوهر دندان ز من گرفت
* شادم که بی نیاز مرا از خلال کرد
شعر کامل
صائب تبریزی
* مسکین بنفشه بر سر زانو نهاده سر
* با جامه کبود پریشان و سوگوار
شعر کامل
سلمان ساوجی
* شیرینی لب تو چه گویم که وصف آن
* گر بر زبان خامه رود نی شکر شود
شعر کامل
کمال خجندی