کمال خجندی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارۀ 787

1. مرا گویند باران کیست بار تو چرا گویم

2. ز مهروبان کدامست اختیار نو چرا گویم

3. نشسته بر سر راه طلبکاری چو مشتاقان

4. برای کیست چندین انتظار تو چرا گویم

5. نماند از خوردن غمهای تو نام و نشانی هم

6. نگونی چیست نام غمگسار نو چرا گویم

7. رقیب ار گویدم کای بیخبر از کار و بار خود

8. به من باری بگو تا چیست کار تو چرا گویم

9. گرم باشد مجال نطق پیش تو به روز و شب

10. سخن جز از سر زلف و عذار تو چرا گویم

11. و اگر باز از قرار دوستی آن زلف بر گردد

12. چرا و چون به زلف بی قرار تو چرا گویم

13. اگر خون کمال آن غمزه ریزد از سر مستی

14. من این رنجش به چشم پر خمار تو چرا گویم


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* به رنگ زرد قناعت کن از ریاض جهان
* که رنگ سرخ به خون جگر شود پیدا
شعر کامل
صائب تبریزی
* پس از مرگ از زمین مرقدم مردم گیا روید
* مرا هرگز نسازد خاک پنهان، دانۀ عشقم
شعر کامل
حزین لاهیجی
* درین ریاض ترا چشم موشکافی نیست
* وگرنه طره لیلی است بید مجنونش
شعر کامل
صائب تبریزی