لینک اشتراک گذاری
کپی شد
کمال‌الدین اسماعیل_دیوانرباعی ها
رباعی شمارهٔ 331 : با عشق تو خوشدلی در ایّام نماند
رباعی شمارهٔ 332 : اکنون که ز خوشدلی در ایّام نماند
رباعی شمارهٔ 333 : اهل طبرستان همه چون فاخته اند
رباعی شمارهٔ 334 : چشم و دل من زبس که پر غم شده اند
رباعی شمارهٔ 335 : زر رشتۀ خور زتاب شب بگسستند
رباعی شمارهٔ 336 : نام کف تو چو پیش دشمن بردند
رباعی شمارهٔ 337 : از جور که بر سرو بلندت مردند
رباعی شمارهٔ 338 : صاحبنظران چو شمع در بر گیرند
رباعی شمارهٔ 339 : اقبال تو با سپهر و اختر بزند
رباعی شمارهٔ 340 : چون کالبدم ز روح وا پردازند
رباعی شمارهٔ 341 : چوگان زلفان که سوی میدان یازند
رباعی شمارهٔ 342 : با چشم تو باد چشم عبهر بکند
رباعی شمارهٔ 343 : وقتست که بار بلبل آشوب کند
رباعی شمارهٔ 344 : وقتست که بلبل بگل آواز کند
رباعی شمارهٔ 345 : وقتی که صبا طرّۀ سنبل شکند
رباعی شمارهٔ 346 : قلب صف عقل عقربی می شکند
رباعی شمارهٔ 347 : هر کو سر و زر بیار تسلیم کند
رباعی شمارهٔ 348 : با آنکه دلم ز وصل خرم نکند
رباعی شمارهٔ 349 : پیوسته دلم میل بسوی تو کند
رباعی شمارهٔ 350 : شاید که دلم میل بسوی تو کند
رباعی شمارهٔ 351 : در کار جهان کسی که اندیشه کند
رباعی شمارهٔ 352 : بر یاد قدت دل رهی ناله کند
رباعی شمارهٔ 353 : هر چند ز نرگس صفت چشم کنند
رباعی شمارهٔ 354 : آنها که مرا بعشوه مغرور کنند
رباعی شمارهٔ 355 : وقتست که گلها بنیایند و روند
رباعی شمارهٔ 356 : این قوم بجز غصه و دردت ندهد
رباعی شمارهٔ 357 : هر کس که رخ و قد نگارم بیند
رباعی شمارهٔ 358 : آنان که طریق علم می پیمایند
رباعی شمارهٔ 359 : دیده ز فراق تو زیان می بیند
رباعی شمارهٔ 360 : عشّاق نه از غم جوانی گریند

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* خاک شد دیدۀ غمدیدۀ مجنون و هنوز
* چشم جان جانب لیلی نگرانست او را
شعر کامل
جامی
* شقایق سوختی دایم سپندش
* که از چشم خسان ناید گزندش
شعر کامل
وحشی بافقی
* حشمت مبین و سلطنت گل که بسپرد
* فراش باد هر ورقش را به زیر پی
شعر کامل
حافظ