لینک اشتراک گذاری
کپی شد
خواجوی کرمانی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 169

1. روز رخسار تو ماهی روشنست

2. خال هندویت سیاهی روشنست

3. منظر چشمم که خلوتگاه تست

4. راستی را جایگاهی روشنست

5. گر برویت کرده‌ام تشبیه ماه

6. شرمسارم کاین گناهی روشنست

7. مه برخسارت پناه آرد از آنک

8. روی تو پشت و پناهی روشنست

9. بت پرستانرا رخ زیبای تو

10. روز محشر عذر خواهی روشنست

11. موی و رویت روز و شب در چشم ماست

12. زانکه گه تاریک و گاهی روشنست

13. گر کنم دعوی که اشکم گوهرست

14. چشم من بر این گواهی روشنست

15. می‌پزد سودای دربانی تو

16. خسرو انجم که شاهی روشنست

17. یوسف مصر مرا چاه زنخ

18. گر چه دلگیرست چاهی روشنست

19. ذره‌ئی خواجو قدم بیرون منه

20. از ره مهرش که راهی روشنست


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* کدامین آتشین رخسار بزم افروز عالم شد؟
* که خون زاهدان خشک، جوش ارغوان دارد
شعر کامل
صائب تبریزی
* یاد باد آن که سر کوی توام منزل بود
* دیده را روشنی از خاک درت حاصل بود
شعر کامل
حافظ
* کمال است در نفس انسان سخن
* تو خود را به گفتار ناقص مکن
شعر کامل
سعدی