خواجوی کرمانی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 169

1. روز رخسار تو ماهی روشنست

2. خال هندویت سیاهی روشنست

3. منظر چشمم که خلوتگاه تست

4. راستی را جایگاهی روشنست

5. گر برویت کرده‌ام تشبیه ماه

6. شرمسارم کاین گناهی روشنست

7. مه برخسارت پناه آرد از آنک

8. روی تو پشت و پناهی روشنست

9. بت پرستانرا رخ زیبای تو

10. روز محشر عذر خواهی روشنست

11. موی و رویت روز و شب در چشم ماست

12. زانکه گه تاریک و گاهی روشنست

13. گر کنم دعوی که اشکم گوهرست

14. چشم من بر این گواهی روشنست

15. می‌پزد سودای دربانی تو

16. خسرو انجم که شاهی روشنست

17. یوسف مصر مرا چاه زنخ

18. گر چه دلگیرست چاهی روشنست

19. ذره‌ئی خواجو قدم بیرون منه

20. از ره مهرش که راهی روشنست


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* گرت هواست که با خضر همنشین باشی
* نهان ز چشم سکندر چو آب حیوان باش
شعر کامل
حافظ
* به خود از بهر حسرت داد راهم ورنه معلومست
* ز دریا چند در آغوش گنجد موج دریا را
شعر کامل
نظیری نیشابوری
* به آب چشم بگویش که از زمان فراق
* شدست روز سیاه و شدست مو کافور
شعر کامل
مولوی