خواجوی کرمانی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 374

1. تا درد نیابند دوا را نشناسند

2. تا رنج نبیند شفا را نشناسند

3. آنها که چو ماهی این بحر نگردند

4. شک نیست که ماهیت ما را نشناسند

5. با عشق و هوا برگ و نواراست نیاید

6. خاموش که عشاق نوا را نشناسند

7. منصور بقا از گذر دار فنا یافت

8. نا گشته فنا دار بقا را نشناسند

9. تا معتکفان حرم کعبهٔ وحدت

10. خود را نشناسند خدا را نشناسند

11. یاران وفادار جفا را نپسندند

12. خوبان جفا کار وفا را نشناسند

13. آنها که ندارند نم چشم و غم دل

14. خاصیت این آب و هوا را نشناسند

15. با عشق تو زیبائی خوبان ننماید

16. با پرتو خورشید سها را نشناسند

17. خواجو چه عجب باشد ارش کس نشناسد

18. شاهان جهاندار گدا را نشناسند


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* به آب و رنگ تیغش برده تفضیل
* چو نیلوفر هم از دجله هم از نیل
شعر کامل
نظامی
* در پای تو تا زلف چلیپای تو افتاد
* بس دل که از این سلسله در پای تو افتاد
شعر کامل
فروغی بسطامی
* زین گلستان عاقبت چون باد می باید گذشت
* بر درختی هر زمان چون تاک پیچیدن چرا
شعر کامل
صائب تبریزی