لینک اشتراک گذاری
کپی شد
مسعود سعد سلمان_دیوانقصیده ها
شمارهٔ 241 - ستایش علی خاص : تبارک الله بنگر میان ببسته به جان
شمارهٔ 242 - ستایش استاد رشیدی : شب سیاه چو برچید از هوا دامن
شمارهٔ 243 - به دوستی خوشدل نام فرستاده : ای خوشدل ای عزیز گرانمایه یار من
شمارهٔ 244 - نکوهش بروج دوازده گانه : ازین دوازده برجم رسید کار به جان
شمارهٔ 245 - اندرز و تنبیه : تا بود شخص آدمی را جان
شمارهٔ 246 - ای برادر نکو نگر به وجود : خویش را در جهان علم کردن
شمارهٔ 247 - وصف لیل و قلم : چون سیه کرد خاک پیرامن
شمارهٔ 248 - ناله از بند و زندان و مدح ثقة الملک طاهر : مقصور شد مصالح کار جهانیان
شمارهٔ 249 - هم در مدح آن بزرگ : فراخت رایت ملک و ملک به علیین
شمارهٔ 250 - در مدح سلطان مسعود : ای چرخ ملک و دولت و سلطان داد و دین
شمارهٔ 251 - ستایش شهریار : ای تاخته از غزنین ناگه زده بر سقسین
شمارهٔ 252 - خطاب به شمشیر پادشاه : ای تیغ شاه موسم کارست کار کن
شمارهٔ 253 - مدح سیف الدوله محمود : آفرین بر دولت محمودیان باد آفرین
شمارهٔ 254 - هم در مدح او : به نام ایزد بی چون به قصد حضرت سلطان
شمارهٔ 255 - ستایش دیگر از آن پادشاه : الا ای باد شبگیری گذر کن سوی هندستان
شمارهٔ 256 - هم در مدح او : طبع هوا بگشت و دگرگونه شد جهان
شمارهٔ 257 - مدیح دیگر از آن پادشاه : مگر که هجران هست از چهار طبع جهان
شمارهٔ 258 - همورا ستوده است : تهنیت عید را چو سرو خرامان
شمارهٔ 259 - باز در مدح آن شهریار : به سوی هند خرامید بهر جستن کین
شمارهٔ 260 - مدح ثقة الملک طاهربن علی : کرد همتای روضه رضوان
شمارهٔ 261 - مدیح منصوربن سعید : دوش گفتی ز تیرگی شب من
شمارهٔ 262 - ارسلان بن مسعود را ستاید : ز خورشید روی ملک ارسلان
شمارهٔ 263 - مدیح سیف الدوله محمود : ای تو را خوانده صنیع خود امیرالمؤمنین
شمارهٔ 264 - درود بر خواجه احمد بن حسن : شاد باش ای زمانه ریمن
شمارهٔ 265 - مدح شیرزاد : راست کن طارم کاراسته شد گلشن
شمارهٔ 266 - مدح سیف الدوله محمود : دو مساعد یار و دایم جفت و با هم همزبان
شمارهٔ 267 - سلطان مسعود را ستاید : ای ملک شیردل پیل تن
شمارهٔ 268 - قصیده دیگر در مدح ملک ارسلان : ملک ملک ارسلان
شمارهٔ 269 - مدح عمیدالملک ابوالقاسم : روز نوروز و ماه فروردین
شمارهٔ 270 - مدیح سیف الدوله محمود : گر نه شاگرد کف شاه جهان شد مهرگان

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* چون چاک نگردد دل شمشاد که آن زلف
* غیر از دل صد چاک به خود شانه نگیرد
شعر کامل
صائب تبریزی
* اگر چون نیشکر سنگین دلان پامال سازندت
* تو از هر بند انگشتی سر تنگ شکر وا کن
شعر کامل
صائب تبریزی
* برین گونه گردد همی چرخ پیر
* گهی چون کمانست و گاهی چو تیر
شعر کامل
فردوسی