محتشم کاشانی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 126

1. ناله چندان ز دلم راه فلک دوش گرفت

2. که مذن سحر از نالهٔ من گوش گرفت

3. عرش آن بار گران را سبک از دوش انداخت

4. خاک بی‌باک دلیر آمد و بر دوش گرفت

5. کرد ساقی قدحی پر که کسش گرد نگشت

6. آخر آن رطل گران رند قدح نوش گرفت

7. آتشی کز همهٔ ظاهر نظران پنهان بود

8. دیگ سودای من از شعلهٔ آن جوش گرفت

9. بادهٔ عشق از آن پیش که ریزند به جام

10. آتش نشهٔ آن در من مدهوش گرفت

11. سر نا گفتنی عشق فضولی می‌گفت

12. عقل صدباره به دندان لب خاموش گرفت

13. هرکس آورد به کف دامن سروی ز هوس

14. محتشم دامن آن سرو قباپوش گرفت


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* ز کوه بیستون فرهاد ازان بیرون نمی آید
* که می گردد دو بالا، ناله در کهسار عاشق را
شعر کامل
صائب تبریزی
* زلف و خط تو با هم هندوستان وطوطی
* رخسار و خال مشکین کافور و حب فلفل
شعر کامل
سلمان ساوجی
* شکر ایزد که به اقبال کله گوشه گل
* نخوت باد دی و شوکت خار آخر شد
شعر کامل
حافظ