محتشم کاشانی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 342

1. آهوی او که بود بیشه دل صیدگهش

2. می‌گدازد جگر شیر ز طرز نگهش

3. از بدآموزی آن غمزه نمی‌گردد سیر

4. ناز کافتاده به دنبالهٔ چشم سیهش

5. دو جهان گشته به حسنی که اکر در عرصات

6. به همان حسن درآید گذرند از گنهش

7. مه جبینی ز زمین خاسته کز قوت حسن

8. پنجه در پنجهٔ خورشید فکند است مهش

9. وای بر ملک دل و دین که شد آخر ز بتان

10. نامسلمان پسری فتنه‌گری پادشهش

11. چکند گر نکند خانهٔ مردم ویران

12. پادشاهی که به جز فتنه نباشد سپهش

13. محتشم در گذر آن چشم که من دیدم دوش

14. جبرئیل ار گذرد می‌زند از غمزه رهش


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* صبح محشر سر زد و تخم امیدم سر نزد
* در چه ساعت یارب این یوسف به چاه افتاده است؟
شعر کامل
صائب تبریزی
* خرم آن بقعه که آرامگه یار آن جاست
* راحت جان و شفای دل بیمار آن جاست
شعر کامل
سعدی
* این همه نقش عجب بر در و دیوار وجود
* هر که فکرت نکند نقش بود بر دیوار
شعر کامل
سعدی