غزل شمارهٔ 434
1. بس که همیشه در غمت فکر محال میکنم
2. هجر تو را ز بیخودی وصل خیال میکنم
3. شب که ملول میشوم بر دل ریش تا سحر
4. صورت یار میکشم دفع ملال میکنم
5. او ز کمال دلبری زیب جمال میدهد
6. من ز جمال آن پری کسب کمال میکنم
7. زلف مساز پرشکن خال به رخ منه که من
8. چون دگران نه عاشقی با خط و خال میکنم
9. من که به مه نمیکنم نسبت نعل توسنت
10. نسبت طاق ابرویت کی به هلال میکنم
11. شیخ حدیث طوبی و سدره کشید در میان
12. من ز میانه فکر آن تازه نهال میکنم
13. مجلس یار محتشم هست شریف و من در آن
14. جای خود از پی شرف صف نعال میکنم
بعدیقبلی
هیچ نظری ثبت نشده